Week 7

Wat betreft het schrijven van reisverslagen vliegen mijn weken echt om! Het is alweer tijd voor een nieuwe! Dus bij deze.

De afgelopen week was een ‘gewone’ week. Op maandag deed ik (één van mijn twee) lange ochtenden in de week, tot ongeveer 12 uur. Mijn host mom had een belangrijk gesprek voor haar werk dus ze vroeg of ik op deze dag de ochtend wilde doen. Ik zou met de kinderen naar playgroup gaan in Maple Lodge. Dat begint om 10 uur dus ik zou rond kwart over 9 eerst met de kinderen gaan wandelen zodat Charlie in de push chair in slaap zou vallen en Georgia de eendjes kon voeren. Gelukkig werd Charlie al om half 9 heel moe en huilerig dus mijn host mom stuurde me eerder weg. Nu moest ik dus een uur en een kwartier gaan wandelen voordat we naar playgroup konden. Gelukkig heb ik alles goed kunnen rekken met Georgia zonder dat ze het vervelend vond. We moesten de eendjes zoeken want ze hadden zich verstopt in de achterste vijver. Lucky me, want ‘zoeken’ in drie vijvers kost natuurlijk lekker veel tijd! Dus goed, wij de eendjes voeren en daarna bij de picknick-tafels een sandwich gegeten, nog even gespeeld op de ‘grote’ speeltoestellen en toen was het gelukkig al tien voor tien en konden we richting playgroup. Daar was Georgia een engeltje. Ze vermaakte zich prima en ik had er geen werk van. Charlie daarentegen, was heel aanhankelijk en een toen hij een tijdje lief aan het spelen was rook ik iets.. En hij zat er helemaal onder! Alles door zijn kleren heen en stinken! Dus ik ging hem verschonen en het zat werkelijk waar overal. Ik deed zijn broekje uit en zijn hele rompertje was geel/bruin. Meneer lag natuurlijk niet stil dus binnen no time zaten de verschoontafel en ik er ook onder. Jakkie bah. Maargoed, ik heb zijn luier verschoond en schone kleren aangedaan. Ik pakte hem op en had hem nog geen tien seconden vast.. gaf hij over! En niet een klein beetje. Over mij heen en over zijn schone kleren. Ik kon mijn geluk niet op! Charlie was in ieder geval alles kwijt, haha.

Op dinsdag was ik vrij en was ik vooral erg moe, dus ik heb rustig aan gedaan de hele dag. Een uitnodiging gemaakt voor het nieuwe jeugdkorps, één van mijn taken als jeugcoördinator in het bestuur van De Bazuin. Verder heb ik nog een film gekeken geloof ik.

Op woensdag was mijn tweede lange ochtend van de week. Katie, mijn host mom, moest naar haar werk toe om dingen te regelen. Ik had daarom de kinderen de ochtend alleen. Ik had afgesproken met Kat, een au pair die bij ons in de straat woont, om bij haar te komen voor een play date. Ik zou eerst een korte wandeling maken zodat Charlie zou slapen in de push chair en dan zouden we naar Kat (en Summer van 2) toegaan. We belden aan om tien voor tien en er deed niemand open. Kat reageerde ook niet op mijn berichten dus we zijn maar naar huis gegaan. Georgia natuurlijk helemaal teleurgesteld. Maar ik kon er niks aan doen. Een half uur later kreeg ik een berichtje. Kat was ons vergeten, ze was bij iemand anders. Of we drie kwartier later ook langs konden komen. Dat was rond lunchtijd dus ik zei dat dat niet handig was. Uiteindelijk is Kat eerder naar huis gegaan en konden we daar nog een klein uurtje heen. Dat was wel gezellig. Charlie natuurlijk weer alles ondergescheten en ik maar denken dat ik het zo erg niet weer zou meemaken..

Op donderdag en vrijdag had ik een korte ochtend (officieel tot 9 uur) en zoals altijd de middag/avond van half 5 tot half 8. Op vrijdag liep het echter allemaal weer anders. Georgia had ballet om 9.40 en het was niet handig om Charlie mee te nemen want die zou om 9 uur moeten slapen. Dus ik heb gewerkt tot 11 uur en voor Charlie gezorgd, was gedaan, etc. Zo aardig ben ik wel. Die middag mocht ik drie kwartier later beginnen en waar die andere 5 kwartier gebleven zijn, dat zullen we nooit weten, haha.

Op zaterdag zou ik in mijn eentje naar London gaan, maar ik was weer eens ziek. Ik ben dus nooit ziek, ik heb alleen 4 keer per jaar een mega verkoudheid en verder nooit iets. Maar deze keer had ik mega diarree. Het was op woensdag al begonnen als ‘normale’ diarree, maar op vrijdagavond was het zo dun dat ik naar de wc moest rennen als ik iets voelde want anders was ik te laat. Zeer smakelijk. De nacht van vrijdag op zaterdag was niet fijn en op zaterdagmorgen was het zover dat ik 8 keer heen moest in een half uur. Ik heb toen dus maar immodium genomen en dat leek te helpen want het stopte, maar dat was niet van lange duur. Ik heb zaterdag dus de hele dag in bed gelegen en veel geslapen. De immodium zorgde er steeds voor dat ik 8 uur niet heen hoefde, maar dat was ook alles. De krampen, halve misselijkheid, rare geluiden en rommelingen in mijn buik bleven. Inmiddels is het zondag en heb ik in totaal al vier tabletten gehad. Het is nog steeds niet gestopt. Het is erg vervelend en ik hoop zo dat het morgen beter gaat, want dan is het de zesde dag en dat lijkt me toch niet heel gezond aangezien ik weinig eet en wel veel drink. Dus tot zover mijn smerige verhaal, maar dan weten jullie in ieder geval hoe ik mijn weekend heb beleefd!

Ondanks het diarree-verhaal ben ik vanmiddag wel naar de film geweest. Ik had geen zin meer om in bed te liggen en wilde er even uit! Dus ik heb in Wimbledon ‘Paper Towns’ gezien, super mooie film! Zit heel veel humor in en een goed verhaal. Ik was daar een half uur van tevoren om mijn kaartje te kopen en tien minuten voor de film zou beginnen kon ik de zaal binnen. Ik zat daar dus met 1 ander meisje. Toen bleek dat de reclames een half uur duurden en twee minuten voordat die afgelopen waren kwamen er allemaal mensen binnen! Als ik dat had geweten.. Nu had ik mijn popcorn al op voordat de film begon, haha! Maargoed, het was het wachten waard, een hele mooie film!

Oja, ennnnn! We hebben een nieuw huisdier! Of eigenlijk een tuindier, want hij woont in de tuin. Het is een turtoise en hij heet Freddy. De buren zijn twee weken met vakantie dus aan ons de eer om op Freddy te passen. Een turtoise is eigenlijk een soort grote schildpad, iets van 30 cm ofzo! Verder over Freddy: hij houdt van komkommer en verstopt zich meestal want hij wil niet gestoord worden door hyperactieve driejarigen (en andere mensen).

Dat was hem weer voor nu.

Oant oare wike!
Nog maar 6 weken te gaaaaaan (min een dag).

Best wishes,
Geeske