Week 4
Door: Geeske
Blijf op de hoogte en volg Geeske
02 Augustus 2015 | Verenigd Koninkrijk, Worcester Park
Het is vandaag 2 augustus en dat betekent dat ik hier precies een maand ben! Ik kwam namelijk aan op donderdag 2 juli en nu zijn we dus precies een maand verder. Ik vind het maar een raar idee dat ik jullie al zo lang niet heb gezien, maar ik moet het nog even volhouden want ik heb nog twee maanden te gaan..
Ik had me deze week voorgenomen om tussendoor al te werken aan mijn reisverslag omdat ik op zondag vaak niet meer weet wat ik allemaal heb gedaan in die week. Dat is dus mislukt. Vandaar dat ik nu heel hard aan het nadenken ben (ofcourse met ‘Simmertime’ op de achtergrond).
Oja! Nou, we hebben natuurlijk van alles gedaan, want met twee jonge kinderen zit je geen moment stil. Maar op woensdag bijvoorbeeld, toen had Charlie gymboree en daar ben ik met hem naartoe geweest. Ik zat daar dus met 10 moeders en hun baby’s van 7 tot 10 maanden. Er is dan een mevrouw die allemaal liedjes zingt en ons activiteiten laat doen met de kinderen. Het is vooral ‘sensory play’ wat betekent dat de kinderen kennismaken met allemaal verschillende voorwerpen en stoffen. Strandballen, uni-hockey ballen (met die gaatjes erin zodat ze ze goed kunnen vastpakken), gladde stoffen, kleden, koker met kleine balletjes erin. Tijdens het zingen van liedjes wordt geprobeerd de kinderen te stimuleren bewegingen te maken met de voorwerpen. Bijvoorbeeld: ballen tegen elkaar slaan, koker heen en weer schudden, schoppen tegen de strandballen, naar bewegende voorwerpen toe kruipen. Daarnaast is er altijd een leuk gedeelte waarin er bellen worden geblazen. De kleintjes vinden dit fantastisch. En dan is er nog het ‘vliegtuigje spelen’, waarbij jij op je rug ligt en het kind op je schenen balanceert. Je beweegt ze omhoog en naar beneden en uiteindelijk vallen ze tussen de benen door op je buik. Hilarisch! Super leuk om dit met Charlie te doen en best wel raar dat iedereen dacht dat ik de moeder was. Dat je hoort van ‘kijk eens wat mama heeft, waar is mama’. Hmm dus. Nee, ik ben nog een beetje jong.
Vrijdag had ik ook een hele leerzame ervaring. Mijn host mom vroeg mij namelijk om vlak voor het eten nog een stukje te gaan wandelen met de kinderen. Dus ik dacht geen probleem, doe ik even. Ik had Charlie in de buggy en Georgia zou lopen. Vlak voordat ik wegging deed mijn host mom zo’n zwarte ‘snooze shade’ over de buggy. Charlie had die ochtend en middag namelijk niet goed geslapen dus hij moest nu even slapen (op commando). We waren nog niet weg en bij begon al te krijsen. Hij wilde natuurlijk naar buiten kijken en helemaal niet slapen. Wie gaat er nou slapen om half 5. Arme jongen. Dus eenmaal op de playground heb ik de ‘snooze shade’ weggehaald en toen werd hij rustig. Georgia was heel lief aan het spelen. Maar na 20 minuten begon Charlie te jammeren. Hij was toch wel heel moe kon ik zien en ik probeerde hem af te leiden zodat hij niet de hele playground bij elkaar zou krijsen. Een tijdje later was het tijd om naar huis te gaan en maar goed ook want Charlie zette het op een schreeuwen. Dus wij gingen op weg naar huis. Wonder boven wonder ging Georgia zonder woedeaanval mee richting huis. Maar dat was iets te vroeg gejuicht. Nog geen 20 meter van de play ground stortte ze letterlijk in. Ze was zo moe zei ze. Ik kon haar met geen mogelijkheid meekrijgen en als klap op de vuurpijl zette Charlie het op een krijsen, dus nu had ik twee huilende kinderen zo’n 400 meter van ons huis. Georgia wilde maar niet meekomen dus ik pakte haar bij de hand en nam haar zo mee naar huis. Ze heeft de hele weg gejammerd. En Charlie? Die viel 5 minuten voordat we thuis waren in slaap.. Wat heb ik hiervan geleerd? Ga nooit vlak voor het eten met twee jonge kinderen wandelen. Nooit.
Dan het weekend! Ik zou zaterdag met een Nederlands meisje naar Notting Hill, maar ik moest het op zaterdagochtend afzeggen omdat ik ziek in bed lag. Ik had donderdagavond al keelpijn dus ik was al bang dat ik één van mijn 3 à 4 jaarlijkse verkoudheden zou krijgen en dat gebeurde dus ook. Vrijdagavond was ik al enorm min en de nacht van vrijdag op zaterdag heb ik misschien twee uurtjes geslapen, dus ik kon helemaal niks meer op zaterdag.. De mensen die mij kennen weten hoe ik er dan bij lig. Het ziet er geen zielig uit (en dat is het natuurlijk ook). Ik ben dan net een dwijl en doe niks anders dan proesten, huilen en snotteren. Dus zaterdag heb ik de hele dag in bed gelegen en proberen bij te slapen. Ik heb wel een hele keukenrol vol gesnotterd. Gelukkig heb ik vannacht wel goed geslapen dus ik voel me nu al een stuk beter! Beetje jammer dat ik daarvoor mijn weekend heb moeten opofferen.. Maar volgende week is er weer een weekend en een heel leuk weekend want Heit en Jantsje komen mij dan opzoeken! Ik heb er zo’n zin in! Ze komen van zondag tot woensdag en ik kan niet wachten om ze alles hier te laten zien. Erg leuk vooruitzicht!
Daarnaast heb ik nu een heus nieuw rooster dat ervoor moet zorgen dat ik (maar) 25 uur werk in de week. Daar ben ik namelijk voor aangenomen, maar de afgelopen weken waren zo rommelig dat ik makkelijk 40 uur werkte. Dus nu moet ik me strak aan de tijden houden en dan ook echt tijd voor mezelf nemen. We zullen zien hoe dat gaat!
Ik heb deze week trouwens zulke leuke post gekregen! Echt super leuk om jullie kaartjes (en in het geval van Beppe: brieven) te lezen. You really made my week! I was so happy.
Lots of love,
Geeske
Ik had me deze week voorgenomen om tussendoor al te werken aan mijn reisverslag omdat ik op zondag vaak niet meer weet wat ik allemaal heb gedaan in die week. Dat is dus mislukt. Vandaar dat ik nu heel hard aan het nadenken ben (ofcourse met ‘Simmertime’ op de achtergrond).
Oja! Nou, we hebben natuurlijk van alles gedaan, want met twee jonge kinderen zit je geen moment stil. Maar op woensdag bijvoorbeeld, toen had Charlie gymboree en daar ben ik met hem naartoe geweest. Ik zat daar dus met 10 moeders en hun baby’s van 7 tot 10 maanden. Er is dan een mevrouw die allemaal liedjes zingt en ons activiteiten laat doen met de kinderen. Het is vooral ‘sensory play’ wat betekent dat de kinderen kennismaken met allemaal verschillende voorwerpen en stoffen. Strandballen, uni-hockey ballen (met die gaatjes erin zodat ze ze goed kunnen vastpakken), gladde stoffen, kleden, koker met kleine balletjes erin. Tijdens het zingen van liedjes wordt geprobeerd de kinderen te stimuleren bewegingen te maken met de voorwerpen. Bijvoorbeeld: ballen tegen elkaar slaan, koker heen en weer schudden, schoppen tegen de strandballen, naar bewegende voorwerpen toe kruipen. Daarnaast is er altijd een leuk gedeelte waarin er bellen worden geblazen. De kleintjes vinden dit fantastisch. En dan is er nog het ‘vliegtuigje spelen’, waarbij jij op je rug ligt en het kind op je schenen balanceert. Je beweegt ze omhoog en naar beneden en uiteindelijk vallen ze tussen de benen door op je buik. Hilarisch! Super leuk om dit met Charlie te doen en best wel raar dat iedereen dacht dat ik de moeder was. Dat je hoort van ‘kijk eens wat mama heeft, waar is mama’. Hmm dus. Nee, ik ben nog een beetje jong.
Vrijdag had ik ook een hele leerzame ervaring. Mijn host mom vroeg mij namelijk om vlak voor het eten nog een stukje te gaan wandelen met de kinderen. Dus ik dacht geen probleem, doe ik even. Ik had Charlie in de buggy en Georgia zou lopen. Vlak voordat ik wegging deed mijn host mom zo’n zwarte ‘snooze shade’ over de buggy. Charlie had die ochtend en middag namelijk niet goed geslapen dus hij moest nu even slapen (op commando). We waren nog niet weg en bij begon al te krijsen. Hij wilde natuurlijk naar buiten kijken en helemaal niet slapen. Wie gaat er nou slapen om half 5. Arme jongen. Dus eenmaal op de playground heb ik de ‘snooze shade’ weggehaald en toen werd hij rustig. Georgia was heel lief aan het spelen. Maar na 20 minuten begon Charlie te jammeren. Hij was toch wel heel moe kon ik zien en ik probeerde hem af te leiden zodat hij niet de hele playground bij elkaar zou krijsen. Een tijdje later was het tijd om naar huis te gaan en maar goed ook want Charlie zette het op een schreeuwen. Dus wij gingen op weg naar huis. Wonder boven wonder ging Georgia zonder woedeaanval mee richting huis. Maar dat was iets te vroeg gejuicht. Nog geen 20 meter van de play ground stortte ze letterlijk in. Ze was zo moe zei ze. Ik kon haar met geen mogelijkheid meekrijgen en als klap op de vuurpijl zette Charlie het op een krijsen, dus nu had ik twee huilende kinderen zo’n 400 meter van ons huis. Georgia wilde maar niet meekomen dus ik pakte haar bij de hand en nam haar zo mee naar huis. Ze heeft de hele weg gejammerd. En Charlie? Die viel 5 minuten voordat we thuis waren in slaap.. Wat heb ik hiervan geleerd? Ga nooit vlak voor het eten met twee jonge kinderen wandelen. Nooit.
Dan het weekend! Ik zou zaterdag met een Nederlands meisje naar Notting Hill, maar ik moest het op zaterdagochtend afzeggen omdat ik ziek in bed lag. Ik had donderdagavond al keelpijn dus ik was al bang dat ik één van mijn 3 à 4 jaarlijkse verkoudheden zou krijgen en dat gebeurde dus ook. Vrijdagavond was ik al enorm min en de nacht van vrijdag op zaterdag heb ik misschien twee uurtjes geslapen, dus ik kon helemaal niks meer op zaterdag.. De mensen die mij kennen weten hoe ik er dan bij lig. Het ziet er geen zielig uit (en dat is het natuurlijk ook). Ik ben dan net een dwijl en doe niks anders dan proesten, huilen en snotteren. Dus zaterdag heb ik de hele dag in bed gelegen en proberen bij te slapen. Ik heb wel een hele keukenrol vol gesnotterd. Gelukkig heb ik vannacht wel goed geslapen dus ik voel me nu al een stuk beter! Beetje jammer dat ik daarvoor mijn weekend heb moeten opofferen.. Maar volgende week is er weer een weekend en een heel leuk weekend want Heit en Jantsje komen mij dan opzoeken! Ik heb er zo’n zin in! Ze komen van zondag tot woensdag en ik kan niet wachten om ze alles hier te laten zien. Erg leuk vooruitzicht!
Daarnaast heb ik nu een heus nieuw rooster dat ervoor moet zorgen dat ik (maar) 25 uur werk in de week. Daar ben ik namelijk voor aangenomen, maar de afgelopen weken waren zo rommelig dat ik makkelijk 40 uur werkte. Dus nu moet ik me strak aan de tijden houden en dan ook echt tijd voor mezelf nemen. We zullen zien hoe dat gaat!
Ik heb deze week trouwens zulke leuke post gekregen! Echt super leuk om jullie kaartjes (en in het geval van Beppe: brieven) te lezen. You really made my week! I was so happy.
Lots of love,
Geeske
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
